Versie III van de Stacker bleek toch (ook) minder stabiel dan ik had gehoopt. Hieronder een voorbeeld van een stack met deze laatste versie gemaakt.
Als je bovenstaande foto van een vliegje goed bekijkt zal je her en der een soort spoor van puntjes zien. Bijvoorbeeld in het rood omkaderde deel rechtsboven in de foto. Dat stukje van de foto heb ik hieronder vergroot uitgelicht.
Getoonde foto is het resultaat van, in dit geval, 87 op elkaar gestapelde foto’s. Een artefact (Ik denk dat het een dode pixel, of een stofje op de sensor is) staat op elke foto op dezelfde plek (heb ik gecontroleerd), Het vliegje is echter (door het zwalken van de camera dus) telkens op een iets andere plek vastgelegd; het probleem dat ik hier al genoemd heb. De stacking software (Zerene) heeft telkens het vliegje netjes weer op elkaar gelegd en daarmee het puntje telkens schijnbaar verplaatst.
Wanneer de foto’s als een filmpje afgespeeld worden zie je hoeveel het vliegje heen en weer verplaatst.
Het resultaat is (vind ik) uiteindelijk toch best wel goed. Maar het betekent dat wanneer je het ‘zwalk-gedrag’ eruit haalt het resultaat waarschijnlijk nog veel beter zou kunnen zijn. Dus …. op naar Stacker versie IV.