… met de zelfgemaakte “Stacker”.
Het resultaat! Als eerste test een afgevallen blaadje van een citroengeranium op het plateautje gelegd, de Stacker opgesteld, camera gericht en scherp gesteld op het naar voren stekende steeltje. Hieronder het resultaat: de eerste zes foto’s vormen de stack. Het gebruikte programma CombineZP is hier te vinden.
Het resultaat vanuit het programma CombineZP gemaakt door Alan Hadley. Het programma stamt uit 2010(!), dus … het wordt al een tijdje niet meer onderhouden. Er zijn gelukkig vele alternatieven. Daarover later meer.
Het werkt opmerkelijk simpel vind ik. Het is nog even uitzoeken hoe e.e.a. precies in elkaar steekt, maar voor een eerste resultaat ziet het best goed uit. De foto’s zijn met een tussenruimte van ca. 1 cm gemaakt (dacht ik). Volgende keer een kleiner model kiezen: een vliegje of zo. Met kleinere tussenstappen en met meer foto’s dus.
Ik ben nog steeds bezig de Stacker uit te breiden en te optimaliseren, maar tussendoor heb ik ook wat foto’s gemaakt en door CombinZP gehaald. Hieronder nog een paar resultaten.
CombineZP werkte tot nu toe eigenlijk best goed. Echter de laatste tests lopen steeds vast! Stacken met een klein aantal foto’s gaat wel goed, maar zodra ik het aantal te ver opvoer (en dat is al bij meer dan 10) gaat het mis. De foto’s zijn aardig van omvang, gemiddeld ca. 3,6MB, maar niet extreem groot. Misschien toch maar naar een alternatief kijken. Bijvoorbeeld het programma Picolay.
Wat wel van belang is, heb ik gemerkt, dat het specimen goed uitgelicht is. Voldoende, maar niet teveel. Te “hoog licht” en/of te diepe schaduwen daar heeft de stacker software problemen mee. Volgende test doen met goed belichte stack.